اثر سطوح مختلف شوری کلرید سدیم بر جوانه زنی و رشد گیاهچه ارقام گلرنگ <span dir=ltr>(<i>cartamus tinctorius</i> l.)</span>

مسأله شوری به عنوان عاملی فزاینده در مزارع فاریاب کشور، خصوصاً مزارعی که با آب چاه آبیاری می شوند، از اهمیت خاصی برخوردار است. به منظور بررسی آثار تنش شوری بر جوانه زنی و رشد گیاهچه گلرنگ، آزمایشی در دو مرحله با استفاده از چهار سطح شوری کلرید سدیم (0، 5، 10 و 15 دسی زیمنس بر متر) و چهار رقم خاردار و بدون خارگلرنگ ( محلی اصفهان و ارقام اصلاح شده  lrv،ilو pi) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. در مرحله جوانه زنی درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه، نسبت وزن خشک ریشه چه به ساقه چه و شاخص مقاومت به شوری اندازه گیری شد. در مرحله رشد گیاهچه نیز طول ساقه، تعداد برگ، شاخص کلروفیل، وزن خشک ریشه و اندام هوایی، نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوایی و شاخص مقاومت به شوری اندازه گیری گردید. نتایج هر دو مرحله نشان داد که در همه رقم ها تنش شوری صفات ذکر شده را به صورت معنی دار کاهش می دهد. اثر متقابل شوری و رقم در مرحله جوانه زنی بر خلاف مرحله رشد گیاهچه معنی دار بود. با افزایش شوری شاخص مقاومت به شوری در هر دو مرحله به صورت معنی داری کاهش یافت، ولی اختلاف بین واریته ها معنی دار نبود. در مرحله جوانه زنی و رشد گیاهچه رقم های pi و il به ترتیب به عنوان مقاوم ترین رقم ها ارزیابی شدند. مقایسه نتایج نشان داد که نحوه پاسخ به تنش شوری در رقم های مختلف و طی مراحل جوانه زنی و رشد گیاهچه کاملاً متفاوت بوده و مرحله جوانه زنی به تنش شوری حساس تر است.